Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Δάσκαλε που δίδασκες…

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ και γράφονται τόσα για τη συμπεριφορά και τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων τον τελευταίο καιρό, που θα μπορούσε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού αυτής της χώρας να κατηγορηθούμε για …ρατσισμό. Αν δεν γίνεται αυτό είναι πρώτον, γιατί και οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι γνωρίζουν πως η εικόνα που έχουμε διαμορφώσει γι αυτούς δεν βοηθάει ώστε να τους δούμε με περισσότερη συμπάθεια και δεύτερον, γιατί γνωρίζουν επίσης ότι η νοοτροπία που τους καταλογίζουμε δεν «χρεώνεται» μόνο σ’ αυτούς, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας που παρ’ ότι τους «βρίζει», τους θεωρεί παράδειγμα προς μίμηση και «σπρώχνει» τα παιδιά της να «βολευτούν» αναλόγως…
ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ωστόσο κανείς, η …ρατσιστική μας συμπεριφορά εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων, τούτη τουλάχιστον τη δύσκολη περίοδο που κινδυνεύουν τα όποια προνόμιά τους, να τους καταστήσει περισσότερο προσεκτικούς, περισσότερο υπεύθυνους και συνεπώς λιγότερο εκτεθειμένους στην δική μας κακοβουλία…Πλην όμως, τέτοιες απαιτήσεις μάλλον είναι πολύ …γερμανικές για να τις έχει κανείς στην χώρα μας…Έτσι, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι την ώρα ακριβώς που όλοι θέτουν θέμα ευσυνειδησίας των δημοσίων υπαλλήλων, τα υπουργεία Εσωτερικών και Παιδείας συνεχίζουν να εκδίδουν εγκυκλίους ώστε την επομένη μιας εθνικής εορτής να προσέλθουν κανονικά στην εργασία τους!...Δεν πρόκειται βεβαίως για «προβοκάτσια» των υπουργείων εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά για μια απόπειρα να ξεχάσουν το σύνηθες «γεφύρωμα» δυο αργιών (της Πέμπτης, 25ης Μαρτίου εν προκειμένω με το Σαββατοκύριακο) με μια ενδιάμεση «κοπάνα»!...
ΣΤΗΝ περίπτωση των υπαλλήλων του υπ. Εσωτερικών μια τέτοια «κοπάνα» ουδεμία άλλη επίπτωση έχει πέραν της επιβεβαίωσης του γενικότερου «ωχαδερφισμού» που διακρίνει τον αντιπαραγωγικό μας δημόσιο τομέα. Στην περίπτωση όμως των υπαλλήλων του υπ. Παιδείας, η επίπτωση είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτική του πως διαμορφώνεται η εργασιακή ηθική της συγχρόνου Ελλάδος. Κι αυτό, διότι η εγκύκλιος δεν απευθύνεται στον ανήλικο (και προφανώς ανώριμο) πληθυσμό της σχολικής κοινότητας, αλλά στον ενήλικο που έχει ως πρώτιστο μάλιστα καθήκον του να ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙ!!! Τουτέστιν: το υπουργείο θεώρησε ότι όλοι οι μαθητές (του Λυκείου, του Γυμνασίου, του Δημοτικού, ακόμη και του Νηπιαγωγείου!) δεν ήταν ύποπτοι «κοπάνας», ενώ δεν θεώρησε το ίδιο για τους εκπαιδευτικούς! Καλύτερο «μάθημα» για το πως αντιλαμβάνεται τις «υποχρεώσεις» της η ενήλικη κοινωνία δεν ήταν δυνατόν να λάβει η ανήλικη…
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να πει κανείς ότι η εγκύκλιος του υπουργείου μπορεί να είχε ως στόχο το να συκοφαντηθεί μ’ έναν ακόμη τρόπο ο δημόσιος τομέας. Μακάρι να συνέβαινε αυτό…Δυστυχώς, όλοι γνωρίζουμε ότι δεν αδικούν τη συμπεριφορά των δημοσίων υπαλλήλων τέτοιες εγκύκλιοι, αλλά να την αλλάξουν προσπαθούν…Με τη διαφορά όμως, πως βελτίωση δεν πρόκειται να δούμε ποτέ, όσο απουσιάζουν οι «κυρώσεις» για όσους χαρακτηρίζονται απ’ αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά: γιατί ο μεν μαθητής γνωρίζει ότι η «κοπάνα» τιμωρείται με απουσία κι οι πολλές απουσίες με χάσιμο της σχολικής χρονιάς, ενώ ο δημόσιος υπάλληλος κι ο εκπαιδευτικός που θα την «κοπανήσει», το πολύ – πολύ να υποστεί το …μαρτύριο της «έγγραφης επίπληξης» που δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για την καριέρα του…

8 σχόλια:

  1. Αυτό που περιγράφετε με το σχόλιό σας είναι φυσική συνέπεια όταν επιλέγει κανείς το επάγγελμά του όχι με γνώμονα το πώς και πόσο θα δουλεύει αλλά το πώς και πόσο θα κάθεται κατά τη διάρκεια της καριέρας του.
    ΄Η μήπως αγνοείτε ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί το επέλεξαν όχι για να διαπαιδαγωγήσουν αλλά για να κάθονται 3 μήνες το καλοκαίρι και από 15 μέρες τα Χριστούγεννα και το Πάσχα;
    Κι εσείς, πώς κάνετε έτσι για μία μέρα παραπάνω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και πως θα φαινόταν στους κυρίους κυρίους εκπαιδευτικούς δίνοντάς τους μια αύξηση στο μισθό τους, να πληρώνονται κατά το διάσημα που εργάζονται ενώ στις διακοπές τους όχι; Για μένα αυτό θα ήταν δίκαιο. Γιατί δεν ξέρω κανένα άλλο υπάλληλο να εργάζεται τόσες ώρες που εργάζεται ένας εκπαιδευτικός αλλά να πληρώνετε όλες τις εργάσιμες ώρες του έτους. Τότε λοιπόν θα βλέπαμε πως θα θαύμαζαν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού όλοι οι γονείς που τώρα προσανατολίζουν τα παιδιά τους έτσι ώστε να σπουδάσουν στις ακαδημίες εκπαιδευτικοί. Και να βλέπαμε μετά πως γκρεμίζονται τα είδωλα.
    Πάντως είναι λυπηρό που τα παιδιά μας δεν έχουν να διδαχτούν παιδεία ούτε από αυτούς που έχουν το ρόλο να εκπαιδεύουν ούτε όμως και από αυτούς που έχουν το ρόλο να διαπαιδαγωγούν. Τους ίδιους τους γονείς.
    Απίστευτη κατηφόρα που πάντως είναι σε θέση να φρενάρουν και να αντιστρέψουν την πορεία τους μόνο αυτοί οι ίδιοι που τους αφορά. Τα ίδια τα παιδιά μας! Γιατί, το πιστεύω και πως δεν ξέρω, πάντως η αλλαγές στη νοοτροπία και ως προς τη θεώρηση των πραγμάτων γύρω τους που τους αφορούν θα γίνουν από τους ίδιους αυτούς που εμείς δίνουμε ώθηση προς την κατρακύλα…
    Ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για ποια καριέρα μιλάτε; Τι είδους καριέρα μπορεί να έχει ο υπηρέτης ενός συστήματος στο οποίο καλούνται άυτοί που δεν θέλουν να διδάξουν να πούνε σε αυτούς που δεν ενδιαφέρονται να μάθουν πράγματα που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα με τον τρόπο που παρουσιάζονται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγνώμη για την ερώτηση,

    είδατε, διαβάσατε τη σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας;
    Ψάχνω, αλλά βρίσκω μόνο αυτή του Υπουργείου Εσωτερικών και σχετικά δημοσιεύματα με δηλώσεις της Διαμαντοπούλου.

    Αν δεν υπάρχει τέτοια εγκύκλιος, αλλάζει κάτι στους συλλογισμούς σας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Από την άλλη , πάντα και ο οποιοσδήποτε επηρεάζεται , αλλοιώνεται και διαβάλλεται , ωριμάζει και μαθαίνει από το χώρο εργασίας του αλλά και κατ επέκταση από τους φίλους , παρέες κτλ.
    Έτσι λοιπόν και οι εκπαιδευτικοί, συνειδητά ή ασυνείδητα, σκεπτόμενοι ή απλά ορμώμενοι από παιδική χαλαρότητα παρεκκλίνουν του καθήκοντος προς μια κοπανατζίδικη διάθεση. Την ίδια λαχταρά με τους μαθητές αισθάνονται οταν αποφασίζεται μια εκδρομή , την ίδια ελευθέρια νιώθουν την περίοδο των διακοπών , η ίδια πλήξη τους διακατέχει στις αίθουσες...
    Και ιδού το μέγα ερώτημα
    Έκανε ο δάσκαλος τον μαθητή ή ο μαθητής το δάσκαλο?

    Το μόνο σίγουρο είναι πως η κότα ήταν κάποτε αυγό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ σωστή η διαπίστωση του φαύλου κύκλου και πράγματι αδύνατο να βρούμε την αρχή του. Μόνο που ο φαύλος αυτός κύκλος δεν περιλαμβάνει μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά γενικότερα την κοινωνία η οποία προβάλλει σαν στόχο του εκπαιδευτικού συστήματος είτε το απεχθές σε σας μοντέλο του βολεμένου δημοσίου υπαλλήλου, είτε το λιγότερο απεχθές(;) μοντέλο του επιτυχημένου, μέτρο της κοινωνικής καταξίωσης και ευτυχίας του οποίου είναι αντίστοιχα οι επιφανείς δημόσιες σχέσεις και οι γκομενες/οι που ρίχνει φορώντας φίρμες και κυκλοφορώντας ακριβά αυτοκίνητα.
    Είμαστε όλοι μέσα στο κοτέτσι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Επί τέλους ! Διάβασα και ένα άρθρο,διάβασα και κάποια σχόλια, γραμμένα σε ...καθαρόαιμη ελληνική γλώσσα.Με νόημα,με σαφήνεια,με κάποια δόση καυστικης διάθεσης, κάπου-κάπου,το χάρηκα. Εύγε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγραψα 2 φορές σχόλιο εδώ, έκανα ΚΛΙΚ στο "Δημοσίευση Σχολίου" κα δεν δημοσιεύτηκε,γιατί ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.